De weerslag van de overwinning in de Guldensporenslag was echter ook merkbaar te Gent waar de ambachten toen toegang kregen tot het stadsbestuur.
Tussen 1319 en 1337 wist het stadspatriciaat opnieuw de macht te verwerven. Gent nam op dat ogenblik ook geen deel aan de opstand van Brugge en de kuststreek tegen de graaf Lodewijk van Nevers.
In die periode was de Engelse rijkdom gebaseerd op de export van hun wol naar de lakensteden. In die optiek moet dan ook de steun van Edward III als koning van Engeland aan Robert van Artois bekeken worden in zijn opstand van de Vlaamse steden, opstand die geleid werd door Jacob van Artevelde tegen graaf Lodewijk van Nevers. Dit is logisch want de schoonmoeder van Edward III was Johanna van Valois.
Op die wijze verkreeg hij een gebied dat hij steunde tot bondgenoot om het te kunnen losmaken van de Franse invloed. Het past hier te verwijzen naar het wapenschild van Edward III, koning van Engeland.
Het is een samenstelling van de drie Engelse leeuwen en de Franse lelie. Dit is niet verwonderlijk en ook logisch om reden dat zijn moeder Isabella van Frankrijk was en hij bovendien gehuwd was met Philippa van Henegouwen, deze laatste geboren te Mons. Onder zijn kinderen vinden wij een Jan van Gent (aldaar geboren) en ook een Lionel van Antwerpen (ook daar geboren).
De betrokkenheid en de Engelse invloed in het oostelijk deel van Vlaanderen tot aan Antwerpen is hiermee aangetoond.
Omdat de economische situatie verslechterde werd het streven van de stedelijke autonomie hervat. Dit resulteerde, buiten de 100-jarige oorlog, in enkele nieuwe lokale opstanden tegen het nog aanwezige maar reeds verzwakte Franse gezag. Voorbeelden daarvan zijn o.a. de opstand van Klaas Zanekin, die in Brugge tussen 1323 en 1328 een opstand heeft geleid.
In Gent moesten we wachten op Jacob van Artevelde, en later zijn zoon Filips, om een opstand te vinden geleid door de wevers.
Wanneer dan Edward III een embargo plaatste op de export van wol en andere producten kwam een groot deel van de lakennijverheid en de wevers stil te liggen, zodat er een revolutie uitbrak. Met Ieper en Brugge sloot Jacob van Artevelde dan een verbond en hij voerde een neutraliteitspolitiek in het Engels/Franse conflict.
Het gevolg daarvan was dat Edward III als koning van Engeland zelf op 26 januari 1340 naar Gent kwam om zich als suzerein te laten erkennen. Het is dan ook niet toevallig dat zijn zoon Jan van Gent geboren werd te Gent in maart 1340.
Filps van Artevelde keerde na een vlucht naar Engeland terug naar Gent in 1360. Hij werd in de opvolging van zijn vader als opperhoofdman aanvaard en ook aangesteld.
Reeds in 1349 wist graaf Lodewijk van Male, geen goed voorbeeld van huwelijkstrouw,
met de steun van de poorters, de kleine ambachten en de volders, de heerschappij van de wevers te breken.